Yedi Ulu Ozan Şiiri - Emrah Bekci 2

Ey gönül, dinle bu aşkın şehrâhını,
Yetdi yedi kandil, açtı sabâhını.
Her biri bir âlemin nurudur yârin,
Hakk’a meyledenlerin ışık rüyâsını.

Hatâyî ki şahların şâhı sultânı,
Hakk’ı anan dilin kevser-i ilhâmı.
Her beyti sırlar ile bezendi nûran,
Mazlumun duasıdır gökte nîşânı.

Pir Sultan ki zâlimin karşısı bükülmez,
Her harfi ateştir, kalbinde sökülmez.
Aşk meydânında candan el çekerek,
Hakk yolunda baş verir, rûhu dökülmez.

Kul Himmet ki dostluğun baharıdır,
Muhabbet çiçeğiyle ruhu arıdır.
Her nefesle halkı bir görüp çağırır,
İnsan olan bilmez mi gönlün narıdır?

Fuzûlî ki aşkın deryâsıdır, ummân,
Her mısrâ bir yıldız, her beyit cihân.
Leylâ’yı dile getirirken aşk ile,
Zaman durur, safâdır her lahza nişân.

Virânî ki yüreğin efsâne hânı,
Her kelâmı deryâ, aşkın îmânı.
Ehlibeyt nûrunu anlattıkça derin,
Hakk’ın aynasıdır her gönül destânı.

Yemînî ki sırların tâcını taşır,
Her beyitte hakîkât bülbülü yaşar.
Sözleriyle erdirir gönlü aşk bâbına,
Hak yolunun izinde varlıklar aşar.

Teslim Abdal, ismiyle verdi cânını,
Aşk ocağında yaktı kendi harmanını.
Her nefesi semâhın döner halkasında,
Dile getirdi aşkın tüm fermanını.

Hacı Bektaş ki sultân-ı irfân yolunda,
Yetmiş iki milleti bir bildi sonunda.
Her gönüle rehberdir o ulu mürşid,
Gül açar bahçelerde, sevgi koynunda.

Ey Emrah, dile getir bu yedi nûru,
Aşk yolunda ışıldar her birin nuru.
Yedi ulu ozandır, cihana rehber,
Daim izzetle söylenir aşkın ruhu.

Emrah Bekci
Tefekkür Notları
2008 /Razgrad-Bulgaristan
Demir Baba Tekkesi