Yedi Tepeli İstanbul Şiiri - Yasemin Kor ...

Bir martı oldum,
Havalandım gökyüzüne.
Ben ve gönlüm,
İstanbul’u seyr-i alemde.
Yedi tepeli İstanbul’da onu aradım,
Kanatlanıp kuş bakışı sevdama bakındım.

Topkapı Sarayı Tepesi’nde soluklandım,
Çemberlitaş Tepesi’nde ise hızlandım.
Beyazıt Tepesi’ni de geçince;
Fatih Tepesi’nde yarim sağanak oldu,
Ilık ılık esen rüzgarıyla yalpalandım.

Sırılsıklam oldu kanatlarım,
Titredi gönül ocağım.
Yedi tepeli Aziz İstanbul’da,
Sevdiğimi bulmuştum artık,
Fatih Tepesi oldu benim mim durağım.

Mutlulukla kanat çırptım,
Yavuzselim ve Edirnekapı’yı da geçip,
Kocamustafapaşa da seyr-i tamamladım.
Birbirinden güzel yedi ayrı sesle,
Başka ruh alemlerine daldım.

Yaşadıklarımı anlatmalıydım,
Heyecanla yuvama kanat çırptım.
Kadıköy İskelesi’ne varınca,
Usulca aşağıya doğru süzülüp,
Aşkla olduğum yere yığıldım.

İstanbul’un yedi rengini karıştırdım,
Gönül paletimde iyice harmanladım.
Gökkuşağımı İstanbul’la boyayıp,
Aşık olduğum yedi tepeli şehrimde,
Sevdamı doya doya yaşadım...