Yedi tepe üstünde, seyre dalmış bir âhû
Kucak açmış şefkatle, der ki bağrımda uyu
Ey İstanbul, İstanbul, sen annesin ben yavru
Sen de tattı bu gönlüm, müjdelerle sürûru.
Sen de buldu bu gönlüm, kalbimdeki huzûru.
Daldığım ân uykuya, beni bekler bir rüyâ
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta