Yedi Tepe Gökkubbenin Altında

Eylülün son demleri son çırpınışlar
Hazan soldursa da ağaçlarının yapraklarını
Gün batımın aynı
Şiir gözlü kadın gibi
Muhteşemsin İstanbul
Habersizdim hasretinden
Anımsamak istemedim belki de güzelliğini
Ne kadar özlemişim aslında seni
Yedi tepe gökkubbenin altında
Ne çok sakladın beni
Bir kahve molası Arnavut kaldırımlı sokaklarında
Yağmur çiselerken
Sokak şarkıcıları şarkını söylüyor
Sen gibi hüzünlü ve çok eski
Geçmişi yudumluyorum
İstanbul antik bir masal kenti
Tanışıklığımız yıllar öncesinden
Bir öğrencinin kollarına ilk atılışı
Yedi tepeli aziz İstanbul
Ne çok korudun beni
Unutmamışım ah! İstanbul seni
Yıllar geçse de üstünden
Ne çok anı biriktirmişim senli
İyot kokunu çekiyorum ciğerlerime
Rüzgar esiyor yağmur ve ıtır kokuları karışıyor geceme
Gözlerimi kapatıyor avuçluyorum tarihi kokunu
Toprağı elime alıp sıksam
Tarih fışkıracak her köşenden
Ne kadar mağrursun İstanbul
Sevgili kadar güzel adın
Yedi cihana bedel
Yedi tepe yedi gizem
Bir sigara içimi kadar geçmiş zaman
Dün gibi
Sancılı ayrılışımız
Seni görmek ömre bedelmiş meğer
İstanbul ne çok özlemişim ben seni
İlk aşk
İlk sevgili gibi