Yedi Tepe Bir Şehir Şiiri - Nuh Üstün

Yaşlı Bizans’ın namlı Kostantinapol’u,
Fatih’in İstanbul’u, iki gözümün nuru

Şehirlerin en güzeli, çiçeklerin en nazlısı
En güzel bestelerin hiç bitmeyen yankısı

Gün batımlarının en güzeli yine sendedir
Hem dünya hem ukba ikisi de sinendedir

Gök her tepene ayrı rahmet dökerken
Nedim tevazu göstermiş seni överken

Tek sengine bütün dünya âlem fedadır
Senden ayrı geçen her gün bize ezadır

Ne şairler aşığın, nice ressam hayrandır
Senin kölelerin bile, başka yere sultandır

Sen, yedi tepe üstündeki, bir nazlı şehir
Yedi iklimi gördüm, kalbim hala sana esir

Çiçekleri solmayan bahar yüzlü sevdiğim
Denizleri birleştiren, deniz gözlü sevgilim

Uzak diyarlarda en çok özlediğim, evim
İstanbul’um, göz nurum, yol gözlediğim

Yedi tepenin her birinde ayrı güneş doğar
Yalnız bir ömürde, insan sana nasıl doyar