Yedi Temmuz Esintisi Şiiri - Ayşe Coşkun

...

sorduğun sorunun gizli cevabı
bir sabah uğra çöz bilmeceyi
geciken bir şarkı dudağında gece
ezber bir sıkıntı,daimi kaşıntı
bir daha tekrarlama bunu kendine

-götür beni,tut kolumdan çekele-
oturduğun taburede iki mavi gözü
karşılayan iki kör kuyu var içinde
boğulsun istiyorsun kederinde
'kalbinin şekli bu değil'

çık şimdi o kapıdan unutup ayaklarını
ışıksız sokaklarında yürü bu en sevdiğin şehrin
bağbozumu,gül kurusu,limon sarısı
tüm renklerini giyiniyor periler
ışıltılarına kanıp adım atıyorsun
düştüğün kaldırımda geceden
16lık tükürükler

aynı odada yatıyor cesedin,sen ayakta
adagio çalıyor,sen istemiştin,bunu biliyorsun
oysa çok şey daha istemişt,in kimse bilmez
bir çeşme olacaktı evin önünde
bir akvaryum içeride,bir kırmızı japon balığı
anısını tazeler gibi eski bir topuklu ayakkabının
eski bir modanın kocaman gözlükleri,tüylü şapkası
biliyorsun,bir tek sen hatırlayacaksın bunları

sen ve cesedin aynı odada uyuyor o
ve sen bilmiyorsun öldüğünü bir gece önce
kaynayan çaydanlıktan bir bardak su alıp
koyu bir kahveye dönüştürmek niyetindesin
dünden kalma yazını bitirmek
belki biraz bakıp monitöre hayal gezinmek
bilmiyorsun dün gece öldüğünü en güzel rüyanda
bestelerken en güzel aryasını hıçkırıkların
içinden gelen öksürmenin şiddetini
gözünden gelen ağlamaksız yaşı

seksen altıyı garantilemiştin kendine
öncesi olmaz diyordun,yetmez özlenmişlere

bilmiyorsun odada sen ve cesedin
çaydanlık ve kedi, alt komşuların
vah vah'ları, pek gençti'leri
bilmiyorsun,bilmeyeceksin

belki böylesi daha iyi....