Yedi Renkli Çiçeğim

Yedi renkli çiçeğimsin sonbaharda açmış olan
Yedi renkli çiçeğimsin kalbime köklerini salan
Suluyorum çiçeğimi gönlümdeki ab-ı hayat ile
Ömrümden ömür katmak için gönlümün sahibine

Kıyamıyorum dokunmaya narin yapraklarına
Kıyamıyorum bir anlık temaşa ile de olsa bakmaya
Solup gidecekmiş fikri ile ürperiyor tüm vücudum
Beslenmezse senin güzelliğin ile solup gidecek ruhum

Neden açmadın sanki daha önce gönlümün bahçesinde
Ayırırdım oysa sana yerini kalbimin en güzel yerinde
Oysa ne kadar haiz olsan da beni ve de tüm benliğimi
Artık akacak daim gözyaşım,yedi renkte olacak rengi.