Yedi renk yedi iklim ebem kuşağı

Rahmetin ardından, doğudan batıya, çık ebem kuşağı.
Gecenin ardından, gün ağarır iken tam, kapat bu çağı.

Başlar dik bekliyor avuçlar açık.
Güneş bir mızrak boyu yükselmeden çık.

Çık yedi renkli levha, eskimez dava ile.
Ancak bir anda olsun, olmaz rüveyda ile.

Yedi iklimle, mevsim farketmeksizin gel.
Sana izne ne hacet, ey hudutu çizen pergel.

Sen çıkmayınca, dünya her yevm bize dar oldu.
Zalime kaldı gece, sanki payidar oldu.

Üstümüze geceden karartı akın etti.
O kadar sert vurdu ki bizi bekkain etti.

Fevc fevc toplandı efrad, istedi ferden ferda.
Sona ersin istedi, bitsin bu Şeb i yelda.

Şimdi çık ki dünyada şuaların görünsün.
Nurla dolsun tüm cihan, tüm renklere bürünsün.

İd i ekberin olsun, millet bir bayram etsin.
Tüm mefkurelerimiz bizi Rabbe ram etsin