Canım anneme
İlk, ellerine kına yakıldığında yanmış yüreğin,
Anacığın da aynı sen gibi…
Ve şimdi ben; kınalı ellerim, telli duvaklı gelin.
Ninniler, öpücükler, uykusuz geçirdiğin geceler,
Bize dair masallar var bohçamda…
Karşımdasın! Ben, ıslak kahve gözlerinde,
Hala; ayağımda yırtık pabuçlarım, elimde katıksız ekmeğim,
Koşturup duruyorum içlerinde.
Gözyaşlarında yüzdürürken kağıttan gemileri; fırtınalar kopuyor yüreğinde.
Gemilerim alabora, yakalayıp bir dalgayı yelesinden,
Boğuşurken fırtınalarla,
Alıp başörtünü usulca, baş tacı ediyorsun.
Ah annem, bilsen ne güzel kokuyorsun!
Çocukluğumun elma şekeri gibi,
Sıcak ekmek, ıslak toprak gibi.
Derin bir nefesle içime çekiyorum seni,
Candan öte can oluyoruz seninle,
Ağaçla toprak gibi…
Susuz kalmayayım diye; içmezsin kana kana bilirim,
Ve bilirim, aç kalmayayım diye, söker atarsın köklerini düşünmeden!
Kim bilir ben, kaç defa aç susuz bıraktım seni, affet!
Gözlerinde büyümüyorum annem, ne güzel!
Kucağına aldığında; ayaklarım yerden kesilir, uçurtma olurdum gökyüzünde.
Korkmazdım rüzgarla yarışmaktan, kaybolmaktan.
Bilirdim dört elle sarıldığını…
Ağlardım; ellerin cebinde yaklaşırdın yanıma,
Önce sesleri, sonra renkleri görünürdü avucunda…
Gökkuşağı nerede derdin?
Dudağımın bir ucundan diğerine rengarenk gülücüklerle bakardım sana.
Ve şimdi ben, kınalı ellerim, telli duvaklı gelin.
Yedi rengi takıp yüzüne öyle uğurla beni,
Kapatıp gözlerimi yanımda götürüyorum seni ve bırakıp içindeki çocuk beni,
Annem!
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anne olup, iki çocuk sahibi olduktan sonra, büyük oğlumu ana okuluna kaydedip, onunla yaşadığım ilk ayrılık, bana annemle ilk ayrılığımı çağrıştırdı. İşe geldiğimde gözyaşları arasında bu şiir kağıda dökülüverdi. Bu şiiri, beni yetiştiren ve bu günlere gelmemde emeği olan canım anneme ithaf ediyorum.
Candan öte can oluyoruz seninle,
Ağaçla toprak gibi…
iki güzel şiir okudum tsk ler
Sevgili kardeşim : Birgül Şahin
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir yarışmasına gösterdiğiniz ilgi ve sevgili annelerimize şiir armağan ettiğiniz için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (6)