Yedi Nokta (vicdanımı) Yedi

Ne eyledin sen çocuk ?
Titreyen lambayı andırıyor kirpiklerin
Soğuktan buz kesiyor ellerin
Derin bir yalnızlığa aşılanıyor varlığın
Katil olmuş duvarlardan yansıyor gözlerin
Kirleniyor gözbebeklerindeki yarınların

Ne eyledin sen çocuk ?
Kapatma sakın gözlerini
Kalk sarıl bana, (yerinden)
Sızlasın içim derinden
Uyan o sonsuz uykundan,
Duy bu işe yaramaz haykırışlarımı
Duvarlar ardına gömme çaresizliğimi
Çıkmaz bir sokağa teslim etme onurumu

Kalk gidelim bu şehirden çocuk
Parmak uçlarınla yürü kaldırımları
Uyanmasın doğanın katilleri
Yetim bırakmasın vicdanımızı
Kirletmesin gözyaşlarımızı