Yedi köyün zeynebi
Bizim buralarda ana gibidir toprak, sır gibi saklar bağrında suları. Nasıl saklamasın ki? Çöle ramak kalmıştır. Buralarda su, su demektir su… kış mevsiminin peşinden gelen bahar yağmurları, doymamış toprak için hala ayrı bir özlemdir. Bu özlem üzerinde yaşayanlarca bazen türkü olmuş söylenmiş bazen ninni olmuş ağlanmıştır. Geneyik köyü de bahar yağmurlarından ümit bekleyen Gaziantep in şirin bir köşesidir.Bu köyde başka olur akşam telaşı. uzun kış geceleri, masal olur söylenir, kısa yaz gecelerinde nasihat olur dinlenir. Bu nasihatlerden birde Kör Hüseyinlerin evinde yaşanmaktadır. Kehrizli Nahsen efendiler, Kızı Meryem’e dünür gelecektir. Kadın durdu! tandırda elini ısıtan Kör Hüseyin’e baktı.
-Ne bakarsın be kadın? Karabiberi, kahveyi aldık; başka eksik mi var?
— Yok ağam
- O zaman hadi işine.
Ben derim ki?
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Dinmez artık, şu gönlümün yarası
Zeynebim zeynebim allı zeynebim
Yedi köy içinde şanlı zeynebim
ne güzel ustam başarılar daima
paylaşım için çok sağol üstadım. yemek zaten acı, bir de sos acı kaçınca maşallah insanın içini yakıyor. öte yandan, biraz da biz millet olarak acıyı severiz. kutluyor ve .....10..... gönderiyorum..........
Çok sevdiğim bir türkünün anotomisini okudum...
Mükemmel bir yazı. Folklorumuza katkınızdan dolayı teşekkürler şairim. Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle...
Nafi Çelik
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta