Yedi Kız Başkurt Destanı Şiiri - Yusuf Tuna

Geçmişte birinden yedi tane kız olmuş,
Yedi kız Başkurt ülkesinde yerini almış.

Onları ülkede koruyan bir yatır imiş,
Yedisi de güzel, yedisi de batır imiş.

Bu kızlar görünmez olanı görürler imiş,
Kıra çıkarlar ise yan yana yürürler imiş.

Kızlardan hо şlanmayan olmamış,
Kıskmayan can iyesi de kalmamış.

Bir zaman bu kızlar dağa çıkmışlar,
Sohbet eyleyip etrafa bakmışlar.

Deyev padişahı bunları görüp kalmış,
İçini yangın yüreğini sevgi ateşi almış.

Kızları görüp onları takip etmişler,
Atlara binip dağ başına gitmişler.

Kızlar dağ başında kalmış,
Deyev kızların ardından gelmiş.

Dayev şimdi yakalarım diyerek koşmuş,
Kızlar bir bir sekip göğe çıkıp dağı aşmış.

Yedisi yedi göğe doğru koşmuşlar,
Ayrılmamak için el ele tutuşmuşlar.

Sevenler onlara bakıp sevdiklerini düşlemiş,
Bu yedi kız yedi yıldız olup ışımaya başlamış.

Onlar sonsuza kadar gökyüzünde yanmışlar,
İnsanlar onları Yedigen yıldız olarak anmışlar.

Sonra onların adına bir destan eylemişler,
Ve onların ardından şu türküyü söylemişler:

Ele (yurda) çıkıp gidenimde,
Birge(beraber) kaldı yedi kız.
Can sevenini güdere diyip,
Sözünü verdi yedi kız.
Ay yedi kız yedi kız.

Kaytsan ele(yurda) birisi yok,
Namus saklayıp göle batmış.
Kaybeder eri yok.
Tumbuyuklu(nilüferli) derin gölde.
İçmeliğim olan göl.
Ay yedi kız,yedi kız.

Yedi kızı tartıp(çekip) alıp,
Hafalara(üzüntüye) salan göl.
İçmeliğim olan göl.
Ay yedi kız,yedi kız.

Kaytsan ele(yurda) birisi yok,
Namus saklayıp göle batmış.
Kaybeder eri yok.
Tumbuyuklu(nilüferli) derin gölde.
İçmeliğim olan göl.
Ay yedi kız,yedi kız.

Kor ormanın kara taşı,
Köp(çok) yaşayan tefeğim(küçüğüm) .
Yedi kızın öcünü almadan,
Gura(mezara) inmez süyeğim(kemiğim) .
İçmeliğim olan göl.
Ay yedi kız,yedi kız.

Kaytsan ele(yurda) birisi yok,
Namus saklayıp göle batmış.
Kaybeder eri yok.
Tumbuyuklu(nilüferli) derin gölde.
İçmeliğim olan göl.
Ay yedi kız,yedi kız.