ben seni abdestsiz sevmedim
ki neden dökülüyor gözyaşın
tohumları izle olur mu her zaman
yedinci dalın yedinci yaprağını kokla
yedi kıtam yedi ülkem
yedi eskimiş şehrimi
gözlerine döktüğümü hatırla
korkma
ninni de söylerim elimden geldiğince
alnım kıblesini bulmaya çalışan bir sarhoş
buruşturulmuş bir kâğıt parçası
sen gerdanını ört
inananlar üşüşmesin göğüs kafesine
gözlerin kudüsten kutsal
sesinde perdesiz bir ses bülbüle yakın
korkarsan avuçlarımı sık
kokla havayı
nihavent makamından bir papatya
dans ettiği an aç gözlerini
avuçlarında yedi kıtamdan birinin iklimini hissedeceksin
ürkme yavaşça öp dudaklarından onu
cesaret edemezler tırnağına
saklanmaya saklamaya sırları
tırnağında bin yıllık mühürlü bir kapının anahtarı
sessizliğinde çiçek açacak tüm iklimlerin anlık sarımsı
düşsel menekşeleri
sustukça güzelleştiğini fark edeceksin defne ormanlarının
sen ayırma papatyaları menekşelerden
ikisini de sev usulca
ikisini de yatır gerdanına
örtmeyi unutma avuçlarınla dudaklarını
şaşırdın sansınlar
arştakiyle konuştuklarını
papatyalara anlatırsın
yağmurla ağlarsın
Kayıt Tarihi : 26.5.2020 23:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
