Yedi Kiremit Şiiri - Hüseyin Muşmal

Yedi Kiremit
Sen ne güzelmişsin meğer
Ey yedi kiremit
Sen dünyadaki en güzel oyun
Artık bıraktın beni
Sen kandil gündüzlerinin eğlencesi
Teneffüslerde kaçamaktın
Ve sen en kaprissizi oyunların
En yoklukta bulunanıydın
Şimdi bilmem kiminle
Ve kimi eğlendirmektesin
Belki unuttun beni
Bil ki çok koşturdum peşinde senin
Şimdi kandil gündüzlerinde
İçimde bir burukluk
Nerede lastik top görsem
Kiremit toplayasım gelir
Biliyorum
Artık kavuşmam sana
Ancak tüm mutlu ettiğin çocuklar adına
Sana ve seni yıkmaya çalıştığım bir lastik topa
Hep borçlu kalacağım