Gömleğinde düğme vardı, âlem giyerken kürk.
Medeni âleme medeniyet bahşetti Türk.
Ak şafaklı bir günde yüzüne gülünce şans
Milletler kuzuydu, o ederken kurtlarla dans.
Davran artık Türk çocuğu, uyuma artık, kalk!
Küllenen ateşi közle, bunu bekliyor halk.
O ateşin içinden doğsun bir yalın hınç.
Mor dağlar önünde diz çöksün, olsa bile tunç.
Sensin İslam’ın gölgesinde en önemli çark.
Sen doğrulup yürürsen; yürür İslâm, yürür şark…
Hakk'ı bir bilip, halkı gözet; haksızlıktan ürk…
Yedi iklim seni bilsin, tarihler yazsın: Türk! .
Kayıt Tarihi : 20.7.2019 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Alanya - 2002..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!