Yedi hazirana kadar

...

_ kayıp yılları kadar uzun gölgesinde üşürdü bazen
yapayalnız kaderinde
ya kar soğuğu vardı ya da kan donuğu

_ puslu bulutlarda göz bebekleri
türkülerde söylenen yazgısı buydu Çanakkale'de
yemende...

kurt yürüyüşünde hep en önde
gölgesinden başka takip edeni de yoktu halbuki

_ sadece
onunda sarı saçları vardı mavi gözlüydü
dik gibi dik duruşluydu

hayallerinde tıpkı dedesi gibi
en azında şayak kalpağı vardı en karasından

Fırat'ın çakır yiğidi

_ yusuf bakışlıydı
yeni terlemiş bıyıklarının hazzı dökülürken dudaklarından
taş duvarlar ardından kayboldu

ak güvercinin kanatlarında acısı dolaştı kapı kapı
at başı gibi uzanan gölgesini bir uçtan bir uca
gece boyu

umutlarını
cesaretini
ömrünü saçtı

tek telli saz gibi titrek ve ürkek insanlarına

_ bir Türkmen halısında
daha kaç yiğidin ilmek ilmek olmaktı yazgısı
yine kurşun döken gökyüzü

yine salkım saçak sakarya önlerine çekilirken
özgür bozkırlarda kan yüklü bulutlar birikti
bakalım kim bilir neye gebe bu sabahlar

artık uyansan diyorum yedi hazirana kadar
çok geç olmadan...

"Fırat kardeşim ışıklar içinde yat"