Yedi Düvel Şiiri - Sezai Güler

İstanbul soğuk, ayaz, İstanbul buz tutmuş
Susmuş İstanbul, suskun, sana bana küsmüş
Güneşini kaldırmış İstanbul, İstanbul kızmış
İstanbul sana bana inat, bize inat, şaşırmış
Hıncından gökyüzümüze gözyaşlarını yağdırmış.

Lâkin bilmez ki İstanbul, ona söylemedim
Sana sen kadar sıcak şeylerim var benim
Sigaramın koru var, dumanı var çektiğim
Çayım var, yudum yudum şerefine içtiğim.

Gözlerim var yanan senin gibi uykusuzluktan
Gözlerim var gözlerinin Yedikule’sinde yatan
Her hücrende müebbetine prangalı hapis olan.

Bir de sen varsın mesela, birde sensiz ben varım.
Ey yar, O yedi tepeli İstanbul’sa eğer
Ben de namı diğer Fatih’in, yedi düvel aşığınım...

S.Güler-29.9.2015