“Yedi Dünya Haritasıymış”

Mehmet Tevfik Temiztürk
21964

ŞİİR


31

TAKİPÇİ

“Yedi Dünya Haritasıymış”

Cenap bey, ödev vermiş çocuk tembel mi tembel,
Gecenin bir vaktinde kapımızı vurur el…

Dediğim gibi oldu zilim çalınıyordu,
Tam çay demlenmiş iken huzursuz olunmuştu…

Evim hazır değildi ortamsa namüsait,
Sıkıntılarımız ki hepsi şahsıma ait…

Vardım baktım kapıya ihtiyar bir nine var,
Yanında kız çocuğu zilime basmaktalar…

Açtık buyurun, dedik durumdan bahsettiler,
Ödev yapılacakmış mazeret gösterdiler…

İnternetimiz var ya tavsiye göndermişler,
Tanrı misafiri her ne isterse ister…

Dünya haritasıymış, bekleyin biraz, dedik
Yazıcımız az ilkel biraz bekletecektik…

Ne haritası, derken kız hiç konuşmuyordu,
İhtiyarsa utangaç, işi anlatıyordu…

“Yedi Dünya Harita,” ne demek anlamadık,
Anlaşılmıyorsa da bir şey çıkaracaktık…

Dedik, beklemelisin beş dakikada hazır,
Bilgisayarım açık çıkarınca yazılır…

İçimden de düşündüm çok uzun sürmemeli,
Fazla beklenmemeli acele edilmeli…

Yatak odam dağınık masam bulunmamakta,
Sırt üstü yatıyoruz klavye kucağımızda…

Yazıcım ileride, ta üst yere konulmuş,
Bel fıtığım bir sorun dengesizlik oluşmuş…

Yedi renk çıkacakmış sıralı olacaklar,
Gözlerim de sorunlu boyun fıtığımız var…

Acele etmeliydik kadın kız merdivende,
Buyur, diyemiyoruz uygunsuzluk çok yerde…

Salonum olmamıştır yatak odamız berbat,
Her şeyimiz ortada yaşantımız kabahat…

Kapımızı az örttük biraz da ayıp oldu,
Işığımızı açtık aydınlık oluyordu…

Kapımız açık kalsa içeri görünüyor,
Mahlûkatlarımız var dedikodu çıkıyor…

Dağıldıkları zaman ta üst kata çıkarlar,
Kahrolası çatı var asla inemiyorlar…

Ev sahibim hoşlanmaz sonra çık diyebilir,
Kediciklerimizden laf işitilebilinir…

Bıkmışız korkulardan bu itilmişliğimizden,
İtibarsızlığımızdan, sevgisizliğimizden…

Aralığa gir, desek bekârlığımız sorun,
Kuma gömüp taşlarlar sonu görünür yolun…

Ayarladık ve verdik çelişkileri vardı,
Dedik, bunlar böyledir harika olmalıydı…

Yedi Dünya, olmuyor Dünya’mız bir tanedir,
Dünya harikası mı harika değil midir?

Dedim, harikalar şu dedim piramitler var,
Dedim, şunlar ve şunlar verdim açıklamalar…

Dedi, harikalardır düzeltti yanlışını,
Tekrar yazalım, dedik sıkmadık canlarını…

Kız demek ki çok tembel bilgiyi veremedi,
Şahsımı oyaladı renklerimi bitirdi…

Çayım demini almış tam içmek üzereyiz,
İkram etmek istedim ama uygun değiliz…

Üzer şu fakirlik şu evsiz ve barksızlığım,
Üzer bekârlığım içe kapanıklılığım…

Neyse kes yapıştırla büyüttük ve çıkardık,
Üç beş resim süsledik izahını aktardık…

Ücret nedir, dediler ücreti olmaz, dedik,
Sadece zamanım yok zorlanıyoruz, dedik…

Hem hiçbir şey yapmadık az düzenleyin, dedik,
Hoca kabul edecek diyerek de gönderdik…

Aldılar ve gittiler vicdanım sızlamıştı,
Şahsım rencide olmuş rezillik yaşanmıştı…

Ev yok aile yok ağırlayacağım yer yok,
Henüz yerleşemedik sağlığım sıhhatim yok…

Yaşım elliyi aşmış aşım yok yemeğim yok,
Eşim yok ailem yok ölsem arayanım yok…

(2015)

Mehmet Tevfik Temiztürk
Kayıt Tarihi : 2.5.2016 00:15:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Tevfik Temiztürk