Yedi başaklı sen Şiiri - Adem Kacar 2

Sensizliğe özlem demişler
Acılar içindeki hastanın ölümü beklediği gibi
Dokuz ay bebeğinin yolunu gözleyen anne gibi
Asker yolu gözleyen sevgili gibi
Vahada bir yudum su bekleyen bedevi gibi
Kabirinde ruhuna Fatiha bekleyen mefta gibi
Rabbine koşmak için ecel bekleyen mü’min gibi
Vuslatı tek çare bilip öyle bekledim seni...
Ey yar!!!
Sensizlik yüreğime ince bir sızı,
Varlığın mükafatların en büyüğü...
Kararmış yüreğim kandil misali yüzünle aydınlandı,
Karanlıktan korkar bu yürek
Gitme,
Gidip de ışıksız bırakma kuş uçmaz, kervan geçmez bu gönlü...
Ey sevgili!!!
Gelişin baharları da kıskandırsın
Öyle bir gel ki yalancı baharlar utansın
Gamzeni bıraksan bu çorak kalbime
Yeşertsen nisan yağmurlarından da çok...
Işığınla beslesen sonra
Kocaman bir sen büyüse kalbimde...
Öyle bir büyüse ki kök salsa en derinlere
Kopartamasa hiç kimse içimde büyüyen seni...
Nadasa bıraktığım şu kalp
Bekler durur, yedi başaklı seni vermek için...