Boynumu büktüm,,üzgünüm.
kendim için değil ALLÂH için.
Ben, ALLÂHIN KENDİSİNE üzüldüm..
Ellerimi açtım,Yöneldim Huzuruna;
ALLÂHIM:SEN VAR EDENSİN SEN YAŞATANSIN
SENİN GÜÇÜNÜN SINIRSIZLIĞININ SINIRI YOK
SEN CÖMERTSİN SEN MUTLAK HAKİMSİN
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta