Ne Bu Şimdi
Bebek yedi kandilli sureyyanin altında e harfine yaslanmış uyuyordu.Yedi dövelle savaşıyordu elinde telefon kanepede uzanmış genç adam. Yedi iklimin renkleriyle dokunmuş kilim ile uyumlu ilim ehli adamlar yediler, kırk lar meclisinde harflerden mücessem sanemler işlerlerdi.Genç kız aklı yedi karış havada. Yedi cüceleri pembe yapraklarla kaplı ormanda prenses olduğunu ikna etme çabasında. Anne yedi tepeli şehrin yedi kule zindannlarının hemen dibindeki gecekondusunun eşiğinde yedi uyurların kitmiri gibi derin uykularda.
Diyen diyeceğini dedi
Yaşayan yaşadı
Kilukalı kalukil yapmaktı
Tüm derdi İnsanlığın
Gün geçti yıl geçti devrildi çağ
Kim gıdıklar bizi uyuşuk ayaklarımızdan
Ayaklar beynimizin en hassas yeri.
23.07.2018 Osman BALKİS /İstanbul
Kayıt Tarihi : 21.8.2020 22:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!