Yedi cüce varmış memleketin birinde,
Demir gibi insanlar içinde bir pamuk prenses varmış.
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde.
(uğraşıyordu benimle evdeki bu sıra!)
Bende uğraşıyordum yedi cüce.
Ve bir pamuk prenses ile.
Ne yazacaktım şimdi onu bile unuttum.
' memleket gidiyor elden ben şiir yazıyordum'
Bizim hanımı da temizlik damarı tuttu.
Benim de şiir damarım.
Sağolsun bütün ilham perilerini kovdu!
Ben de bir gün de nerede duracağımı bileyim be!
(haliyle sekiz adlı şiirim yazılamayacaktı... :) :))
02.07.2014
İbrahim ArslanKayıt Tarihi : 7.7.2014 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/07/07/yedi-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!