Yedi Şiiri - Dinmez Er

Aynalar bana küsmüş.
Olmayınca sen yanımda.
Renkleri solmuş duvarların yüzleri asık.
Kar beyazı perdelerde gölgen donmuş.
Uğursuz baykuşlar ötüyor geceleri.
Bende, selvili mezar taşlı düş travmaları.
Seni göstermiyorum diye aynalar bana kızmış.
Yarasaların çok sesli kanat çırpışları,
Ve köpek ulumaları.
Soğuk yüzü ölümün.

Kara toprak bağrını açmış,
Toprak ıslak,taze sulanmış.
Üç gün sonra sararacak üzerine örttüğüm çiçekler.
Dostlar gelecek,komşular,hısım akraba,
Sevenlerin.
Gözlerinde yaş,yüzlerde hüzün fotoğrafları.
Başınız sağ olsun diyecekler titreyen seslerle.
Sabır duaları...
El ayak çekilecek,
Odalar boş,
Aynalar, resimler örtülmüş.
Duvarlar solgun ve asık yüzlü.
Sarı mum ışığında mezar sessizliği,
Anıların duyulmayan; '...bizide alın koynunuza '
Yakarışları...

Bugün ayın yedisi.
Takvim yaprağında; 7 siyahlara bürünmüş.
Kolum, kanadım kırık,
Dil söylemez, kulak duymaz,gözler bakar kör.
Göçüp gidişinin,
Ardında öksüzler bırakıp gidişinin,
Yedinci günü bugün...