Yedekli Koşma Şiiri - Mehmet Ertuğrul

..........- Merhum Yetik Ozan’a…

Ozan diye nicesini dinledim,
Tele mızrap çatışından feyzaldım.

..........Kaç şiir, kaç koşma söylendi dille,
..........Mananın derini yürekten çıktı.
..........Belli, kırk erenden aldığı elle
..........Tuğlarca, yuğlarca, türküler yaktı;

Ozanların yücesini dinledim,
Yâr; Türkçeme, yetişinden feyzaldım.

Altaylara al taylarla varmada
Bir ülküm var, bin yılkıyı yormada.
Dünden bakıp yarınları görmede;

..........Bugünden tedirgin; aralanmışken,
..........Uydurma kelamdan yaralanmışken,
..........Çaşıtlar elinden karalanmışken,
..........Verdiği ışıkla, aydı tün vakti;

Söze özü katışından feyzaldım.

“Her nefis ölümü tadar” der, Rabbim.
İmanlı kulunu esirger Rabbim.
“Otuz Yedi Damla” rahmet ver Rabbim.

..........Tutsak Türkler şiir şiir anılıp,
..........Yücelip de kurt misali şan alıp,
..........Meğer bir atmaca gibi bunalıp
..........Ne yazık, ne yazık canından bıktı…

Her nasılsa yitişinden feyzaldım.