Bu kadar alışmışken varlığına
Çok koyuyor yokluğun bana
Dayanamıyor yüreğim uzak olmana
Acıyor içim sığındım yalnızlığıma
Alışmışken boşluğa yalnızlığa
Niye girdin hayatıma
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta