Yecücün Andı Şiiri - Yavuz Taş

kan vardı dişlerimde
ve kokusu çürümüş cesetlerin
asya ağlarken
dur dedi yabancı seslerin,
ve gözlerin arasından biri.
durdum ama elim kınında kılıcımın
her çiçeği çiğneyen atımın yularında,
konuşmadan baktım yüzüne

dedi bırak artık şeytan git işine
yiğitti duruşundan
atılgandı belliydi vuruşundan
dedi ben oguz oğluyum
asil kandanım soyluyum
imanım var peygarım muhammet
hep duayla başlarım cenge
allahım sen yardım et

vuruştum bu cengaverle
yara aldım göğsümden
dilimden kanadım
nefret etim geninden
bindim atıma uzaklaştım başka yere
atımın çiğnediği çiçeklerle

yeni insan yeni ülkelere
adım yecüc
soyum çindir
her yaşam benim için birdir

ey oguz andım olsun
sana ölüm bendendir.