30.06.2000 / İstanbul-Ankara-Bursa-Kahramanmaraş
Bulmam huzuru ömrümde kalmadı pek de zevk
Bağlar kurudu gönlümde kalmadı bir ahenk
Dağlar yürüdü önümde atmadı nabzım pek
Ağlar bürüdü gözümde kalmadı hiçbir renk
Bulmam kusuru özümde kalmadı hiç de şevk
Gördüm ki beni kemendi sarmaya başlamış
Sarstım ruhumu içimde bulmayı bekledim
Hiç durmamış o hevesle duygumu taşlamış
Düştüm ayağa kalkınca, ama emekledim
Durmam yola devam, dense bile yavaşlamış
Rabbim, ye’se kapılmışsa Bilâl “Rabbi yessir...”
Azmetmese can olur mu helâl “...Lâ tuassir”
Kayıt Tarihi : 29.4.2022 04:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mef’ûlü/mefâ’îlün/mef’ûlü/mefâ’îlün
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!