Ye Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Mus geyiği bir Y çizer
Ol Y harfe ten song dizer
Bunu gören geyik dostlar
Eylemişler geyik nezer

Derler geyik Y harfi rah
Hemde ilim salih bayrah
Ol bayrağa herkes bakıp
Kelam etsin çırah çırah

Ker söylemiş ol Y löküz
Hem de bakar veya öküz
Y öküzü boynuzunda
Taşımakta yeriz göküz

Mar ise der Y harf silah
Zülfikar o kökü ilah
Zülfikarı tutanları
Or rütbeli asker bilah

Masi de der Y harf bali
Ede bali ermiş veli
Ben ol harfe oğuz derim
Oğuz evi koca ulu

Gagam Y harf diyen martı
Ötmüş fena parti parti
Demiş ol Y fırat dicle
Boynuzunda sümer kurdu

Lama da der Y harf asma
Ya da armut kiraz elma
Y ağacı gören demiş
Her dalında ayrı meyva

Tavşan demiş Y ev halis
Rızık dolu telis telis
Kimi de der Y temir ev
Evi kuran alpler milis

Fare söyler ol Y bina
Ol binası küb ev hana
Hane içte elif durmuş
Koşan deyi ana ana

Güzel demiş Y'ye samur
Her tarafı çelik demir
Ol Y evin hızır halkı
İmdat sese koşan memur

Hazal söyler Y harf kayın
Kayın halkı türük sayın
Türük halkı gog askerin
Merihtedir kökü deyin

Türk halk= ezrak= gog ve mavi
Ezrak=etrak=zırki evi
Ezrak=zırki=ruzeki ev
Betel luzda yaşar sevi

Pars Y harfe demiş tarih
Hem su nehir akar sarih
Ol nehirde ankara ev
Evin halkı kamlar çerih

Son mus geyik demiş tolu
Y harf tolu kadeh olu
Bira dolu Y kadehi
Tutan deyi kadeh ulu

Kadeh tutan yavuz batur
Der kadehim murat getir
Desek batur buka buka
Der buka ra evim hıdır