YB-39 Konuşma… Şiiri - Mehmet Çoban

Bilirsiniz,
Bazen istemeden
Kulak misafiri olunur
Etkileniriz sözlerden
Çay bahçesindeyken
Yanımdakiler konuşuyorlardı
Çok ilginçti konuştukları

Biri diğerine
Diyordu ki! ….

İnsanlarımız gariptir,
İnsanlara konuşurken
İnsanlara anlatırken
Konuşma şekline göre

Överek, alkışlayabilirler
Tereddütle mırıldanabilirler
Kızarak yuhalayabilirler
Beğenmeyerek kovabilirler

İstersem,
Aynı konuşmada

Beni alkışlarlar
Bana mırıldanırlar
Beni yuhalarlar
Beni kovarlar

Öyle şey olmaz ki?

Olur, olur, bal gibi olur..
İnsanlara konuşmam var
Geleceksin, dikkatli izle
Sonunda beni kovacaklar

Niye kovduruyorsun ki?
Kovdurma, dinlet kendini! ..

Sen hele izle,
Aslında beni kovmayacaklar? ! ...

Eee…….. Neyi kovacaklar?

Sen dikkatle izle de gör…

Kalktılar, tam gidecekler

Hemen kalktım ve dedim,
Bir şey söyleyebilir miyim?

Konuşmalarınızı istemeden duydum
Konuşmaya bende katılmak istiyorum

Nerede, ne zaman konuşacaksınız?

Aldım yerin tarifini
Döndüm arkama geri
Konuşma günü
Daldım salondan içeri
Önlerde bir yer
Kaptım kendime
Bekledim sabırla
Olacakları izlemeye

Derken,

Çıktı biri kürsüye
Dedi. Değerli seyirciler
Hepinize hoş geldiniz derim
İzninizle, değerli fikir adamını
Konuşması için davet ederim.

Bir alkış koptu içeride
Konuşmacı girdi içeriye
Yaklaştı emince kürsüye
Şöyle baktı seyircilere! ..

Hoş geldiniz,
Değerli misafirler! ..

Alkışlar koptu içerde
Gözler, konuşanın üzerinde

Ben sizleri
Çok seviyorum
Düşüncelerinizi
Hep paylaşıyorum

Sizler,
Çok güzelsiniz
Çok bilinçlisiniz
Ülkeyi çok seversiniz
Ülke için can verirsiniz

Öyle değil mi?

Alkışlar yükseldi
Yükseldi evet, evet sesleri
Salon çınlıyordu alkıştan
Baygındı seyirciler hayranlıktan..

Konuşmacı devamla, ama? ! ..

Ülkemizi çok severken
Her birimiz bilinçliyken
Görmeyiz önümüzde olanları
Kavrayamayız yalanları
Ve yalanlar sarar hayatımızı

Mırıltılar yükseldi salondan,
Bize mi diyor? Ne diyor bu adam?

Konuşmacı döndü sağ arkaya
İşaret verdi bir adama,
Adam yaklaştı konuşmacıya
Bir şeyler dedi konuşmacı ona

Beyler lütfen,
Dikkati bırakmayın elden,
Bu ülke soyup soğana çevrilirken
Ve sizlerde güya bilinçliyken
Nasıl oluyor içinizde yaşıyorlar?
İçinizde rahatça dolaşıyorlar?
Haklarınızı korumanız gerekmez mi?
Suçluları adalete vermeniz gerekmez mi?
Her türlü yalanla dolanla karşınıza geliyorlar
Sizleri sürekli hep defalarca aldatıp duruyorlar..

Sizler nasıl bilinçlisiniz ki,
Bir türlü göremiyorsunuz gerçekleri?

Salon iyice kıpırdamaya başladı
Başladı konuşmacıyla atışmaları

Ne diyorsun sen kardeşim,
Niye bize hakaret edersin
Doğru dürüst konuş konuşacaksan
Yazıklar olsun seni böyle konuşturan

Salondan yükseldi yuh sesleri
Her yer yuhalarla inledi……

Konuşmacı gayet sakin
Dedi beyler lütfen dinleyin

Anlattığım her şey gerçektir
Ülkeyi soyanlar hep içimizdedir
Yaşıyorlar bizimle beraberdir
Üstelik gözlerimizde hep değerlidir
Nerede soyguncu varsa hayranız
Deriz, niçin böyle bizde olamayız
Sanki çalmak çırpmak insanlık
Nedir bu, böylelerine hayranlık
Karşımıza geliyorlar alkış tutuyoruz
Onları hep başköşelere oturtuyoruz
Bu ülkenin mafyaları oluyor kahraman
Gönlümüzde, çocuklarımızda hayran
Bu hep böyle giderse biliniz,
Sanki hayranlığımızla onları destekleriz.

Doğru olan insanlara, görev düşer
Eğrileri içinden sürekli temizler
İçindeki eğrileri temizlemeyen
Kendisi hepten yok olur gider

Salondan yükseldi sesler
Konuşturmayalım şu adamı
Sürekli bizi hedef seçer
İndirelim haddini bildirelim yeter! .,

Kürsüye doğru yürüdüler
Konuşmacıya hakaret ettiler

Konuşmacı baktı tehlikeli işler
Bıraktı kürsüyü gitti gider…

Konuşmacı çıktı
Salondan dışarı
Takip ettim onları
Yakaladım tenhada
Dikildim karşısına

Konuşmacı gördü beni
Anlamlıca şunları söyledi

Gördün mü?
Nasıl kovaladılar? ! ..

Ama hepsi gerçekti,
Elbette hepsi gerçekti

Zaten onlar
Beni kovmadılar
Dayanamadıkları
Kendi gerçeklerini
Şahsımda kovdular

Gördün mü?

Pohpohlarsan
Överek alkışlarlar

Sorgularsan,
Tereddütle, mırıldanırlar..

Sorumlu kılarsan,
Kızarak, yuhalarlar..

Bir de suçlarsan,
Beğenmeyip kovarlar…

Bir şey soracağım,
Bir ara birini çağırdın
Bir şeyler söyledin ona
Ne dedin, söyle bana?

Kaçacağız biraz sonra
Başla kaçış hazırlığına
Açık dursun arka kapı
Hemen çıkalım dışarı

Sordum,

Peki, bu hep böyle mi olacak?

Hayır dedi konuşmacı,

Gerçekleri yavaşça anlatacağız
Olayları sırayla açıklayacağız
Anlayışları zamana bırakacağız

Bu yaptığım bir örnekti
Gerçekleri size göstermekti

Aydınlatmak zordur milleti
Geçimdir zaten milletin esas derdi

Bela başına gelmeden uyanmaz
Ateş bacayı sarmadan anlamaz

Sürekli şikâyet edip dursa da,
Görmeden tehlikeyi, aklı gelmez başına! ..

O nedenle milleti uyuturlar,
Hep, güle oynaya oynatırlar! ….

09.06.2006 - İzmir