YB-37 Ne lazım? Şiiri - Mehmet Çoban

NE LAZIM?

Zamanda ve mekânda
Yolculuk yaparken dünyada
Zengini az, fakiri çok bir ülkede
Bir bilge adamdan,
Dinledim güzel bir hikâye
Paylaşıyorum sizinle,
Belki faydası olur diye! …

'Zenginler,
Bir araya gelmişler,
Yiyor, içiyor, eğleniyorlar
Aralarında konuşuyorlar
Derken, bir ses gelir
Ağalar beyler
Dinleyin denilir…

Çıkar ortaya
Bir zengin
Şöyle bakar etrafa
Anlamlı bakışlarla
Bir sorum var arkadaşlara
Herkes merakla bakışırken
Sor diye kafa sallarken

Der,

Bize ne lazım?

Söz ederler lüzumsuzlardan
Söz ederler paradan puldan
Çektikleri sorunlardan

Der ki hayır,
Bunlar değil sorunun cevabı! …

O zaman sen söyle derler,
Açılmış kulak, dikilmiş gözler...

Efendiler,

Paramız var
Malımız mülkümüz var
İşimiz aşımız var
Büyük varidatlarımız var
O nedenle bize zengin diyorlar

Ama bütün bunlar
İnsana yetmiyor
Bunların çoğalması gerekiyor
Bunların korunması gerekiyor
Bunların işletilmesi gerekiyor

Öyle değil mi?

Evet, evet, sesleri yükselir…

Bütün bunları,
Kendimiz yapmamız
İmkânsız değil mi?

Evet, evet, sesleri yükselir…

O zaman,
Tekrar soruyorum.

Bize ne lazım?

Bakışlar dikkat kesilir,
Konuşmacı cevabı yapıştırır…

Bize, adam lazım adam! ...

Bu işlerde kullanacağımız
Tarlamızda, bağımızda
Evimizde, işimizde, bahçemizde
Hayvanlarımızın bakımında
İşçi olarak fabrikalarımızda
Tüm satış mağazalarımızda

Bütün bunları yapacak olan
Fakir olmalı, fukara olmalı
Çalışmaz zengin olan adam
Normal kendi işinde olan

Onun için bize,
Çalışmaya muhtaç lazım
Gelsin bizde çalışsın
Çalışmaya muhtaç değilse
Niye çalışsın bizde?

Ülke kalkınırsa,
İnsanlar muhtaç kalmazsa
Herkes kendi işini yaparsa
Kim gelir bizde çalışmaya?

Bize öyle bir düzen gerekir ki,
Bir dilim ekmeğe halkı muhtaç etmeli,
Onlar gelip bizde çalışmayı dilenmeli,
Biz ancak o zaman istediğimiz ücreti verebiliriz,
Biz ancak o zaman itirazında kafasını ezebiliriz…

Doğru, doğru ya, diye baş salladılar…
Şaşkın, şaşkın birbirine bakıştılar
Konuşmacının aklına hayran kaldılar

Hep bir ağızdan söylediler
Ne yapalım bize akıl ver…

Konuşmacı öyleyse dinleyin,
Gidelim politikacıya varalım,
Onlara derdimizi anlatalım,
Sorunumuza çare bulalım...

Hep beraber,
Politikacıya giderler,
Gerçeklerini onlara iletirler…

Politikacı düşünür kara kara
Der konuşmaya verelim ara
Ben konuşayım arkadaşlarla
Sonra gelelim bir araya

Toplantıdan ayrılırlar
Daha sonra tekrar buluşurlar…

Politikacı söze başlar,

Beyler,

Sorunlarınızı konuştuk
Birçok fikirde buluştuk
Biz sizlere yardım ederiz
Ama sizden de bekleriz...

Tabi derler zenginler,
Sizleri destekleriz derler...

Bizde sizin gibi,
Aramızda sorduk gerçeği…

Bize ne lazım?

Aramızda tartıştık,
Bazı konularda anlaştık…

Bize de lazım,

Sorup sorgulamayan,
Kendi yağıyla kavrulan,
Bizim işimize karışmayan,
Ama bizi hep alkışlayan,
Çıkardığımız yasalara uyan,
Kaybolan haklarını aramayan...

Sizin dediğinizi yapmak için,
Halkın çoğunu fakirleştirmemiz,
Yasaları bu yönde geliştirmemiz,
Asla halka ne oluyor dedirtmememiz,

Gerekiyor…

O zaman sizler çalışacak bulursunuz
Umarız bir ortak noktada buluşuruz

Ama sizlerde,

Yaptıklarımızı anlamamaları
Olanları sorgulamamaları
Sorgusuz kabul etmek için olanları

Halkı ikna etmelisiniz
Bizlere de yardım etmelisiniz

Yapılanların üzerini örtecek
Olanları bilimsel gösterecek
Fikirler, bilgiler gerekiyor
Medyanın desteği gerekiyor

Hep bir ağızdan,

Yaptıklarımızı destekleyecekler
Karşı çıkanları köstekleyecekler
Karşılarına dikilecek bilimsellik
Medyada çoğalacak görsellik
Gerçeklerin üstü hep örtülecek! …

Ülke insanları,
Ne olduğunu anlayamamalı…

Hiçbir zaman,
Gerçeklerin farkına varmamalı.

Elbirliğiyle birleşmeliyiz,
Gerekirse birbirimizle kavga etmeliyiz
Bütün dikkatleri kavgalara çekmeliyiz
Asla insanları gerçek üzere düşündürtmemeliyiz…

İnsanlar açlıkla boğuşmalı
Kavgalarımızla şaşmalı
Sürekli kafalarını kaşımalı
Akılları karışık durmalı'

Sözlerini bitirdi bilge,
Anladın mı konuyu, ne?

Hafifçe başımı salladım
Anlatılanlara şaştım,
Gereken notlarımı aldım,
Teşekkür edip vedalaştım
Hemen odan uzaklaştım
Ülkeme kendimi attım
Umarım faydalıdır anlattıklarım! ...

31.05.2006 - İzmir