Bir kahvehanede
Oturuyorum kendimle
Elimde notlarım
Düşünüyorum üzerlerinde
İlerideki masada
Bir insan vardı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
harika bir örüntü............çok güzeldi...
saygılar
tebrikler
Cebimden çıkardım kalemi
Baktım uzunca düşünceli
Acaba bende kırsam mı?
Yazdıklarımı yırtıp atsam mı?
Kimin için kavgalısın sanki?
Kavga verdiklerin acaba değer mi?....Söyleyecektim, haykıracaktım insanca
Ama o çoktan kaybolmuştu yoklukta! ...................Mehmet bey yeminle az önce konu olarak böyle bir şiirin projesi üzerindeydim...Tevafuk bu olsa gerek...Huzur için bir yüreğin atışını duymak harikaydı...Mevla görelim neyler bu dünya toprağını düşünmeyenlerle dolu...Düşünene ne mutlu saygılarımla
Hakları elinden alınanlar
Ne kadarda çok duyarsız! ..
Onlar için kavga versen
Seni düşmanı biliyorlar
Hakları için söylenenleri
Başlarına bela sayıyorlar
.............................................gerçekleri yazan ve çaresizliği yaşayan duyarlı yürek...
Bu yaşamı; bizler alkışlayarak, destekleyerek hak etmiyormuyuz...
Zaman galiba duyarsızlık zamanı.... Ya da öyle olmak zorunda....
Kutlarım
Saygımla
Güldü, baktı derince içten
Tekrar güldü kendiliğinden
Kafasını sağa sola salladı
Arkadaş senin işin mi kalmadı?
Şiirsel hikayenizden küçücük bir bölümünü, içimi serinletdiğinizin bir kanıtı olarak aldım buraya.Ne diyeyim teşekkürler üstad.
kalemi kırmak bana nedense ölümü hatırlattı....dinden uzaklaşmak,öleceğini unutmak,hesabı unutmak böyle şeyleri yaşatıyor bence....daha iman ile bakabilsek yanlışlar azalacaktır....kavgalar gürültüler,sevgisizlik bunları yaşatan...tabiiki birde maddi imkansızlıklar...isteklerin bitmemesi.....eskiden insanlar bir tencere...birkaç kaşık....ne kadar mutlularmış...herkes...(eskiler.)hep böyle anlatıyorlar....bizlerse eşyaların kölesi olduk..onlara ulaşabilmek içinde kavga ,gürültü....doğru bulmuyoruz ama bu döngünün içindeyiz....doğruyu bulmak ümidi ile....saygılar....nurtenhurel
yükledim sırtıma hisseme düşeni....
saygılaırmı iletirim varolun......
selam ve dua ile
Ozan şerafettin Hansu
Almanya
Sevgili üstadım,
Şiir içinde şiir,güzellik için de güzellik.41 bohça her biri birinden degerli.Bunca sorunu,bunca çözümü,şiirsel ve akıcı bir dille anlatmak kolay değil,anlatıldığını gördüm.Satır satır emek verilmiş,zaman harcanmış,üzerinde düşünce yorulmuş.Bu güzel eserinden dolayı kutluyorum.Sorunlar çığ gibi büyor ve bazılarımızı ezip geçiyor maalesef.Selam ve sevgilerimle.
Kalemler kırılsa ne olur? Yürekte yangın devam ettikçe. Sorunlar yaşadıkça. İnsan kendisi olmalı önce..
Tebrikler Üstad.. Kırılan kalemin yerine alınır. Yeter ki, bilinç kırılmasın.
Toplumsal yaraya parmak mı yoksa tuz mu basmalı...nasıl nasıl nasaıl 'ne yumuşak ol basıl ne de sert ol saıl.'.. tebrikler..
Sorunlar sorunlar.
Ama çözüm?
Henüz ufukta gözükmüyor...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta