YB-17 Sevgiyle atılan bombalar

Gece aydınlığa kavuşurken
Şehir tepenin uzaklarındaydı
Güneş kendini göstermek üzere
Etrafı kıpkızıla boyamaktaydı
Yorgun adımlarla yürüdüm şehre
Hiç uğramamıştım geldiğim yere
Sesler duydum güneş yükselirken
Ortalık inliyordu çan sesinden
Sesin geldiği yere doğru yürüdüm
Sesin geldiği kocaman binayı gördüm
Uzun yıllardır yaşamış belli
Saklı üzerinde tarihin izleri
Temiz giyimli insanlar giriyorlardı
Merakla takip ettim onları
İçeri girince hayranlığımı gizleyemedim
İçerideki güzellikten insanları izleyemedim
Zenginlik, asalet hâkimdi binaya
Güzel resimler vardı her tarafta
Gözlerim, kafam döndü onları seyrederken
Kulaklarım uğulduyordu söylenen ilahilerden
Karşıda bir insan heykeli asılıydı duvarda
Biraz aşağısında kadın heykeli vardı yanında
Yaşlıca bir adam kürsüye doğru geldi
Konuşmaya başladı sesi tane taneydi

“Ey tanrının çocukları
Babamız bize güzel bir gün bağışladı
Hayat verdi, çeşitli nimetler verdi
Babımız bize, oğlu Mesih’i gönderdi
Kurtarıcımız Mesih bize kendini feda etti
Babamız ve oğlu Mesih bize sevgi verdi
Sevgilerini bütün insanlığa hediye etti

Ey tanrının çocukları
Babamızın bize hediye ettiği sevgiyi
Aramızda güçlü tutalım, sevelim birbirimizi
İnsanlığa, insanlara öğretelim sevgiyi
Bütün insanlar babamızın çocuklarıdır
Sevgi, inancımızda temel kuraldır”

Dinledim konuşulanları
Hayretler içinde kaldım
Geldiğim yerlerde gördüklerim
En korkunç acılardı
Sevgiyle yetişen babanın çocukları
Sevgisizce atıyorlardı bombaları
Durmadan insanları öldürüyorlardı
Öldürdükleri, kadınlar, çocuklardı

Sanki onlar insan değillerdi,
Sanki onlar babalarının çocukları değillerdi! ..

Sordum kendi kendime
Oralarda ne işleri vardı
Kendi memleketlerinden uzakta
Dünyanın orasında burasında

Sahip çıkıyorlardı dünyanın zenginliklerine
Hiçbir şey bırakmıyorlardı oraların sahiplerine
Karşı çıkanları öldürüyorlar, esir alıyorlar
Ne sevgi, ne hak, hiçbir şey tanımıyorlar! ..

Ama,

Babaları sevgiden söz etmişti
Sevgiyi onlara emanet etmişti
Onlar her yere sevgi götürecekken
Bu kadar acı, keder ölüm neden?

Bilmiyorlar mıydı babalarını
Sevmez ikiyüzlü insanları
Niçin unutuyorlar akıtılan kanları?
Yalanlarla aklanır mı dünya soygunculukları? ! ..

“Sevgi yaşatmaktır insanı, insanları”

Görmüyorlar mı?

Yaşattıkları sadece köle kıldıkları!

Görmüyorlar mı?

Yüzyıllardır kurdukları imparatorlukları
Almak, çalmak, kan akıtmak tek yaptıkları!

Görmüyorlar mı?

Mabetlerinde sevgi öğütlüyorlar
Dünya da, insan öldürüyorlar

Bilmiyorlar mı?

Babamız dedikleri tanrı
Lanetliyor bu yapılanları! ..

29.12.2005-İzmir