YB-15 Kahramanlık bu mu? Şiiri - Mehmet ...

YB-15 Kahramanlık bu mu?

Dolaşırım yeşillikler içinde
Her yer sarıya, karaya boyanırken
Bastığım her yerde anılarım tazelenir
Kitaplardan öğrendiğim geçmişle
İşte şurada ölüyordu insanlar
Şurada sürülüyorlardı köleliğe
Şurada eğleniyordu zalimler
Krallar, tiranlar, zorbalar
Topladıkları insan köleleri
Çok çeşitli hizmetçileri
Eğlence için, eğlendirenleri
Çıkarları için kullanarak
Dünyanın tüm zenginliklerini
Önlerinde meze yaparak

Derken bir meydana geldim
Büyük bir meydan
Ufukları görünmez
İnsanlar vardı güruhlar halinde
Birbirlerine karşı durmuş
Başlarında kakuleli insanlar
Onlara bir şeyler söylüyorlardı
Kulak verdim onlara
Neler söylediklerini duymak için
Bir sürü masal anlatıyorlardı
Savaşmaları ve ölmeleri için
Evlerinden, kadınlarından
Çocuklarından hayatlarından
Kopup gelmiş nice insanlar
Biraz sonra belki bir hiç yere
Öldüreceklerdi kendilerini boş yere

Saklandım kendime bir siper bularak
İzledim olanları korkarak
İki güruh girdi birbirine
Kandan başka inmedi gözlerine
Derken, bir taraf yenildi
Diğer taraf yendi
Yenenler saldı naralarını ortaya
Topladılar kalanları arkalarına
Yenilenlerin malları canları ganimetti

Sordum kendime ne oldu şimdi
Bütün bu insanların ölümü niçindi
Paylaşamadıkları şeyler ne idi
Okudum tarihte bir sürü saçmalıklar
Her saçmalığın arkasından akan kanlar
Garip liderler, kafadan hastalıklılar
Takmış insanları peşine akıyor kanlar
İnsan, canını, ailesini korusa aklım anlar
Yaşadıkları yerden başka yerlerde ne işleri var?
Kalkmışlar nice uzak yerlerden
Öldürmüşler, kadın, çocuk asker demeden
Kazandıkları savaşlarla kahraman olmuşlar
Kahramanlıklarıyla dünyayı kana bulamışlar

Nasılsa çıkmış biri olmuş lider
Aklı hayallerinin peşinden gider
Bütün insanlığı sadist duygularıyla sürükler
Arkasında bıraktıkları sadece ölüler

Yolculukta gördüm ki eğer,
Barış, sanat, sevgi yanlısı ise lider
İnsanların mutluğuna vermişse değer
Onun için, toplumuna huzur getirmişse
Yaşamında savaştan söz etmemişse
Halkını barış içinde yaşatmışsa kendince

Tarihe geçmiş pısırık diye
Şaştım kaldım bu hükme

Kim, kısa ömrüne ne kadar savaş sokmuşsa
Kim, tarihini dolu, dolu kanlara bulamışsa
Kim, ülkesinden çıkıp ülkeler fethetmişse
Kim, topraklarına topraklar eklemişse
Kim, dünyayı hayalleriyle yapmışsa kapkara

Olmuşlar, büyük kahramanlar
Olmuşlar, büyük imparatorlar

Bu kadar zalim olamayanlar
Dünyayı kana bulayamayanlar
Dünyaya boyunduruk vuramayanlar
Kıtalara hâkim olamayanlar

İnsan sayılmamış
Lider sayılmamış
Tarihe yazılmamış

Yazık, yazık, yazık ki yazık!
Sanki insanlığa atılan en büyük kazık! ......

Çıktım saklandığım yerden
Uzaklaştım bu gördüklerimden
Yanıyor kalbim kederden
İnsan doğramakmış meğer tarih denen
Varıyor anılarım bu hükme neden
Başka duygular geçmiyor içimden

Utanıyorum, utanıyorum
Tarih denen geçmişten
Temizlenmeden ölülerinden
Aklanmadan zulümlerinden

30.11.2005-İzmir

Mehmet Çoban
Kayıt Tarihi : 30.11.2005 16:37:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Çoban