YB-01 Yolun başı… Şiiri - Mehmet Çoban

Kendimi buldum
Bir yolun başında

Baktım yol başına
Bazıları övünüyor
Bazıları dövünüyor

Sordum onlara
Ne yapıyorsunuz?

Övünenler dedi,
Bu yolu görüyor musun?

Güzellik ve iyiliklerle doludur
Bu yolun tarihinde
Nice bilginler, mucitler
Nice yazalar, şairler
Nice âlimler, peygamberler
Nice kahraman liderler
Nice, şehitler, gaziler
Gelip geçmişlerdir.
Geçmişte bu yolda
Yürüyen insanlar
Üç kıtaya hâkim oldular
Adalet ve özgürlük dağıttılar

Dövünenler dedi,

Gördün, duydun mu?
Tarihin anlattıklarını?

Bak biz onlar gibi
Asla olamıyoruz
Bak halimize
Her yerden kovulduk
Her yerde yerlere serildik
Ülkemizin altı üstü satılıyor
Yönetimimize başkaları karışıyor

Nerede tarihteki durum?
Ben halimize dövünüyorum..

Dedim onlara,

Yolun başında
Dövünmekle
Övünmekle olmaz
Onlar yürüdü bu yolu
Bizimde yürümemiz
Gerekiyor aynı yolu

Haydi, düşelim yola
Onların gittiği yola

Başka çaremiz mi var?
Dövünmekle övünmek
Söyleyin ne işe yarar?

Dediler,
Ne diyorsun sen?

Kendine gel,
Hakaret etme sen! ..

Girdim yola yürüyorum
Arada arkaya dönüyorum

Bakıyorum
Hala dövünüyorlar
Hala övünüyorlar

Dövünmekle, övünmekle
Yollar bitecek sanıyorlar

Döndüm ileriye,
Bakmadım artık geriye

Dövünenlerle işim yok
Övünenlerle işim yok

Yürümek gerekir bu yolda
Tarihin izleri konur yol taşlarına

Artık geri dönüp bakmayacağım
Yolda tarihi yazanlarla tanışacağım
Edindiğim bilgiler bana yetmiyor
Canım görüşüp tanışmak istiyor

Yürüdüm bazen korku
Bazen sevinçle umutla

Bakmadım hiç
Sağımın solumun
Issız karanlıklarına
Tanrı’nın ışığı aklımda
Kalbim ayetlerin aydınlığında
Karanlıkları derinden deliyor
Ufuktaki aydınlığı gösteriyor

04.10.2006 - İzmir