Kalemim, gömlek cebimin kuytusunda
Al beni diye şirinlik yapıyor.
Şiir odamın kapısında
İnce ve kısa bir yolda,
Volta atıyorum,
İçeri girsem,
Hüzne dair ne kadar cümle varsa
Üzerime atlayacak biliyorum.
......................................
Girmiyorum,
Tüm baştan çıkarıcılığınıza rağmen
Hüzünlü cümleler sizi çok kucakladım
Sizinle koyun koyuna geçirdiğim
Gecelerin ızdırabını ben bilirim
Ne adam değilsin dedikçe adam olan oldu
Ne tövbeye gelip insan olan.
Mutluluk cümlelerinin şen kahkahaları
Şiir odamın duvarlarında
Elbet yankı bulur bir gün
Voltam sonsuza kadar sürse de
İnsansının insan olduğunu
Görene kadar yazmıyorum..!
Kayıt Tarihi : 7.1.2015 22:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şule Akşit](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/07/yazmiyorum-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!