Memleket sokakları
Kesilmiş kavakları
Bir doğu rüzgârı
Sallamıyor yaprakları
Kara bulutlar kaplamış dağları
Güneş önü bulutları
Seyre daldığım dakikaları
Kaydediyorum anıları
Hayat sessizliği bozuyor
İnsanlar konuşuyor
Arabalar geçiyor
İnsan neler anımsıyor
Kalbim bir hoş oluyor
Çocukluk anıları depreşiyor
“Simit” diye bağırıyorum
Her satılan simitte kalanı sayıyorum
Yemeye kıyamıyorum
Bir simidi akşama kadar yiyorum
Paralar elimde birikiyor
On kuruş, beş kuruş sayıma giriyor
Delikli yüz paralar bana gülüyor
Hepsini deliklerinden ipe diziyorum
İpin ucunu bağlıyor cebime koyuyorum
Kibrit kutusunda biriken bayram paralarım var
O zamanlar değerli kâğıt paralar
Kutumdakiler demir paralar
Çocuklar kibritleri ellerinde sallıyorlar
Kimin ki çok diye hava atıyorlar
Isparta’nın güneyi çocukluğum
Ortası gençliğim
Batısı olgunluğum
Kırk yaş üstü yokluğum
Ve ben dolaşıyorum
Zaman geçmiş, geri gelmiyor
Anılardan yaşam silinmiyor
Özlem beni sinirlendiriyor
Kalem bundan sonra yazmıyor
16.02.2013 – Isparta
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 16.2.2013 10:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hele de çocukluk yıllarından kalan o saf hissiyat olunca...
teşekkürler
tek şey zaman,
o da su gibi akıp giderken peşi
sıra ağlarız..
Ne zamanı anlarız ne de kendimizi
TEŞEKKÜRLER
TÜM YORUMLAR (9)