Yazmayım dedim amma Şiiri - Muhittin Laçin

YAZMAYIM DEDİM AMMA

Yatıp kalkıp açız açız diyenler
Hatırla tim size unutan beyler
Daha dün savuştu karanlık günler
Teknemizde ekmek yoktu aş yoktu
Sızısız bir yürek dertsiz baş yoktu

Kışlalar öksüzdü tabyalar yetim
Gökler düşmanındı yer esaretin
Nabzı atmıyordu asil milletin
O darbe ağırdı yiğit başlara
Hissiyatı gömülmüştü taşlara

Çöpe atılıyor beş milyon ekmek
İsraf mı dediniz oda ne demek
İçip içip sokaklarda geğirmek
Örtün yeryüzünü ey karanlıklar
Edep yahu diyor mahcup sokaklar

Göbeğine Madonna’yı yazdırmış
Ensesine Cek Maykıl’ı kazdırmış
Pazılara iki dansöz çizdirmiş
Çağdaşlık tasalar dövmeli beyler
Caddede sokakta ahkâm keserler

Ahırlarda inek öküz dövenler
Baş dururken kuyruğunu övenler
Horozların ibiğine sövenler
Unutma mayası bozulan kokar
Başıbozuk cahil insan can yakar

Seviyorum deyip çıkmış sokağa
Rezalet giyinmiş baştan ayağa
El ele sokulmuş dudak dudağa
Saygıdan Hayâdan edepten yoksun
Seni doğurana yazıklar olsun

Bu suç ne dünyanın nede zamanın
Şirazesi şaşmış bedbaht insanın
İçten içten yıkar seni düşmanın
Uyurken ufkunu karatmış olur
Uyanırsın amma gün batmış olur

Muhittin Laçin. ( Misali)