Yazmayayım Diyorum Şiiri - Mustafa Yalçın 2

Bazen kendi kendime
yazmayayım diyorum,
ama sonra birden aklıma düşüyor
ve diyorum ki kendime...

Bu halka yapılan zulmü
nasıl anlatmam şiirlerimde.
Yapılan haksızlıkları , eziyetleri,
kavgamızı nasıl yazmam ve nasıl anlatmam
ve diyorum ki yazmalıyım zulmü yapanlara inat
ve yazmalıyım zulüm karşısında direnenlere ödül olarak.

Yazmayayım diyorum,
birde bakıyorum ki yar öyle güzel gülüyor ki
yazmamak elde mi ?
Nasıl anlatmam yarin o sıcaklığını.
Beraber olduğumuz anları kağıda anlatmamak olur mu hiç,
ve diyorum ki yar böyle baktıkça yazmalısın
ve ben yazdıkça yar böyle bakacak biliyorum.

Hüznümüzü nasıl anlatmam ,
hep hüzün de yazmadı bu mısralar
yeri geldi gözyaşları da oldu bu mısraların
yeri geldi mutluluk gülüşmelerinden oluşurdu gamzeleri.
Ama hiç bir zaman bırakmadı beni kağıt kalem
hep beraberdik , hiç ayrılmadık.

Şimdi söyle bana nasıl bırakayım yazmayı ?
Elimde mi sanıyorsun ,
Kimse beğenmese de
ben yazacağım her zaman
en kötü günümü de , en güzel günümü de ,
asla vazgeçmeyeceğim yazmaktan
onun benden vazgeçmediği gibi...

Tam bir şeyler yazarken
annemin çay zamanlaması içinde yazacağım!