Yazmalıyım Şiiri - Nazlıhan Yılmaz

üşüyen kutup ayılarını,
ojesi eskiyen tırnakları,
ne bileyim; bir hiç için harcadığım zamanı,
leke çaldığım anıları,
zamansız da olsa,sebesiz de,ve de saçma..
yazmalıyım..

yazmazsam ölebilirim her an..
yıkık,virane,bir hiç olabilirim...
azzrailin ayak seslerini duyabilir,
ve o leş kokulu çınlamaları,dinleyebilirim,
duymamak ve ölmemek için işte;
yazmalıyım..

beni ezen yerçekiminden bahsedebilirim mesela,
kaldırım taşlarını saatlerce sayabilirim,
mevsim normallerine inmeden,
anormal kimselerden soluk almadan söz edebilrim..
kelimeler ardına saklandığımı sanmayın sakın,
yazmazsam kendi hıçkırıklarımda boğulabilirim,
bu yüzden yazmalıyım..

karalamalıyım tüm kağıtları,
tüm sayfalarımı tek tek yırtmalıyım,
eksilen o çocuk yanlarımı,
kepçelerle doldurmalıyım..
pişmanlıklarım bir yanda can çekişsin varsın,
ben önce kendi canımı kurtarmalıyım..
bu yüzden yazmalıyım..

anlamsız bir dolu cümle kurmalıyım..
sebep,sonuç olmadan,
susmadan,yorulmadan,ve de usanmadan..
yazmalıyım..
yazmazsam; kinim,öfkem alt edecek beni,
benliğim yakacak sinemde biryerleri,
biliyorum kanım donacak,
ve işte o an olanlar olacak..
bu yüzden yazmalıyım..