Yazmaktan Kanadı Şiiri - Fatih Çiçek

Kırılsın ellerim, yazmaktan kanadı, ne kuş oldu, nede kanat'ı.
Sen gelme! ! Kalemimi kağıda batırır, canımı acıta acıta canına yazarım.
Ateşimden bir parçayla gönlüme yazdığımıda yakarım.
Ben kaybolmuşum bu bulanık dünyada, kendimi terketmişim.
Kalbim yara bere içinde,unutamasamda terkettim senide..
Varmıydı çaresi küsmekten başka aşkına? Geldiğin gibi götürdün gitmeden herşeyimi..
Ne vaad ettinki bana, bir ben vardım oda bendeydim.
Aldın sen sevgili benden beni.. Ben görmüşken bende seni, ben neyleyim alamadıysan gönlüne beni..