Yazmak Zorundadır Şiiri - Ahmed Akif

Kalemim vardır benim,
yazmak için.
Yüreğim vardır benim,
haykırmak için.
Davam vardır benim,
yaşamak için.
Bir de nice insanlar bilirim,
bizim oralara dair.
Eşe dosta veda edemeden
bir sürgünden diğerine yollanan.
Nice yıkık şehirler bilirim,
ülkeme dair
zulmün gölge gibi iz sürdüğü
dağılmış cigara küllerine benzeyen
şehirler,insanlar...
İşte onun için,
yazmak zorundadır,bu kalem
anaları,çoçukları,fidanları
Anmak zorundadır,bu yürek
devrilmiş,yıkılmış
bir gece yarısı düş(ürül) müş
çınarları.
Ve unutmamak gerek kardeş,
unutmamak gerek
karanlıkların devamlı kalmayacağını
öğrendik ki karanlıklar aydınlanıncaya dek karanlık
sonsuza dek değil...