Yazmak Üzerine Şiiri - Şemsi Nur Karabela

Herkesin içinde satır satır döşelidir
Söylemek istediklerinin kitabı
Bazıları yazmaya
Bazıları söylemeye üşenir.

Yazarım,
Çünkü içimdeki konuşmak;
Ellerimden kağıda uzanan bir çare bulur,
Dinlesen de dinlemesen de
Deniz rüzgarla dalgalarını kıyıya vurur.
İçine mektup giren bir şişeyi
Nasıl olsa okuyacak bir çift göz bulur.
Vaktim çok olsaydı;
Çok okur, çok düşünür, az yazardım
Ne de olsa az sözde çok marifet bulunur.

Ben şair değilim.
Olsaydım şiirlerim olurdu;
Kendime bile sustuğum.
Halbuki bir hüzün geçer içimden,
Her şey aşikâr olur.
Kelimeler çok iken söylenen ne de az olur.

Elim korkak, aklım yorgun
Ben bile bulamam cümleye sakladıklarımı
Okuyan ancak kendi bildiğini bulur.

Okursan her şiir
Mısradır kafiyedir;
Bazen ateş görürsün içinde,
Kiminde büyüyen bir nehir!
Dinlerken hülasasıdır insanın şiir,
Ancak kalbiyle anlayanlar bilir...
2010