En bitkin hallerimde tutunduğum bir daldı yazmak.
Bir eşi yoktu duygularımın
Başına buyruk bütün acıların içinden geçebiliyordum korkusuzca.
En büyük korkum ölçüsüz yazılan duygulardı
Başka bir ruhu kirleten bir mürekkepten öte olmalıydı yazmak
Kimine göre beyaz bir kağıdı kirletmek olarak gözükse de
Bana göre boş olan yerleri güzelliklerle doldurmaktı
Anlaşılmayan bir kalbin en yakın rehberiydi yazmak
Ruhsuz bir şekle can verebilmekti yazmak
Kimine insandan daha samimiydi kitaplar
Koca bir duvarın içerisinde birbirini görmeyen platonik bir sevgiydi yazmak
Kitaplarla dost olan insanların bir insanla muhattap olduğunda şahit olduğumuz en samimi duyguydu yazmak
Yazmak insandan arınıp insanı aramaktı
Mücahit Karaçınar
Kayıt Tarihi : 20.2.2024 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Yazmak nedir?’ sorusuna en samimi verilecek cevaptı belki de”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!