Yazmak gerekir bazen. Çatırdaya çatırdaya dönerken dünya ayaklarının altında, zaman akmazken kum saati gibi umarsızca, bir yumruk oturuyorsa gelip göğsünün tam ortasına. Yazmak gerekir, korkusuzca. Kim ne der diye düşünmeden, çokça doğru kelimeleri de seçerek, sadece yazanın anlayacağı yüklemler kondurursun satır aralarına. Niyesi veya acabası yoktur söylenenlerin. Gökyüzü masmavi parlarken gökyüzünde, senin dünyan griyse ve geceye çalıyorsa gözlerin saklamak için her şeyi, kağıttan başkası anlamaz seni.
Yazmak gerekir bazen. Herkes senin yerine düşünmeye başladıysa ve kararlarını senin yerine verme niyetindeyse insanlar, patlamamak için bir meydanın ortasında veya susabilmek adına bir nefes daha. Yutkunamazsın ama çıkmaz o haykırış dişlerinin arasından, gözlerini sıkarsın akmasınlar diye, burnunun sızlaması en derinden gelirken, yazman gerekir. Patlarsın yazamazsan, dişlerin acır sıkmaktan, nefesin daralır, kulakların çınlar. Atamazsın kendini denize serde erkeklik var. Yoksa ne güzeldir dalgarın sesi. Döverken kayalıkları, bir martı gibi uçarcasına, tebessüm gelir konar yanağına.
Yazmak gerekir bazen, sıkılıyken yumrukların, hayatın tam ağzına vurmak istersin tüm gücünle. Daha da gel üstüme ey hayat! ... Aynı cümlelere kurulmuş farklı saatlerde, melodi bile değişmez. Eksiktir bir şeyler. Fazlalıkları kimse görmez. Eksikler terazinin dengesidir çünkü, zamana gerek duyulmaz öyle anlarda. Herkes başka pencereden bakar geceye, başka zamanlarda söner ışıklar, sigaranın dumanı başka bir odaya dağılır, başkadır duvarlarda yankılanan şarkılar; aynı gökyüzünün altında.
Yazmak gerekir bazen. Kaçmak istersen hengamesinden hayatın, zaman yok, yer yok; herkes düşünmeye başlarken senin yerine, ne istiyorsun diye soran yok. Eksiktir yaptıklarında bir şeyler, söyleyemediklerinde, sarılamadıklarında, bakamadıklarında, göremediklerinde. Hep bir yarım kalmışlık masalıdır yazılması gereken. Zaman az, yaş 30u geçmeye meyletmişken, yazmak gerekir bazen! Öyle umarsızca saçmalamak için, arsızlaşırken kalem kağıdın sükûtunda. Kimseye hesap vermeden. Kimse olmadan kimsenin hayatında! Bir yumruk gelip konmuşken göğsünün orta yerine, öksürürken ciğerlerin patlarcasına, bir sigara, bir sigara daha...
Tamamını Oku
