Sözcüklerin dansıdır bu;
Bu kimine göre sanat.
Bir yaşam biçimidir aynı zamanda, bir olayı anlatmak.
Dört tarafı duvarla çevrili insanların, sesini ulaştırabileciği kimsesi olmadığındandır,
Kısaca yalnızlığın en büyük şöhretidir yazmak.
Bakarsın yaşlanmışlığın yaşamakla alakası olmadığını anlayana kadar,
Daha büyük öldüren var mıdır
Düşündükçe gelmeyen hatıralar kadar.
Müsterih olsun için tek değilsin.
Soyutlamak; soyutlanmak...
Soymak mutluluğun her biçimini, ararken kaybetmek, eldeki sıfırlar kadar acıya sahip olmak. Nedir bu? anlatsanda anlaşılmamak.
Kayıt Tarihi : 12.11.2019 22:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Tercan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/12/yazmak-95.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!