Yazmak, ince bir hazırlık gerektiriyormuş,
Saygı ile selâmlamak lazımmış önce kelimeleri ve aklı.
Kalbini, görebileceğin ve rahat bir yere oturtup,
Düşüncelerini gözlerine bırakıp,
Biraz izlemek gerekiyormuş o kefene benzeyen kağıdı.
Kefenin cebi yok ama,
Kağıtların geniş bir kalbi varmış usta;
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
O beyaz kağıttan
Bir yelkenli
Bir ucurtma yapsak , belli olmayan iki yolculuk hayal etsek , o yolculuk neler anlatır
Neden kefene benzetelim o ak kağıdı.Güzelim gelinliğe, duvağa benzemek duruyorken. Üstelik, her gelinlikte evlenecek bir genç kızın kalbi vardır görünmese de...
Kutlarım şiiri ve sizi Cem bey. NİCELERİNE...ESENLİKLE...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta