Güzel bir kadının altına bırakır gibi,
Kasmayacaksın kendini yazarken…
Aşka isyansa; isyanın kalbinde;
Dilinden esirgemeyeceksin sözcüklerini…
Sen girince içine, deniz taşacak mesela!
Karaya vuracak bedenin; tutunamayacaksın!
Yosunlu taşları seveceksin bir tek!
İşte o yüzden, ne toprağa,
Ne de denize yar edeceksin kalemi…
Gideceksin, dönmeyeceğini bilerek…
Ardında hatırı sayılır,
Dönüp de bakılır hiç kimse bırakmadan!
El sallayacak tek bir varlık koymadan;
Basıp da gideceksin;
Yazıp da bitireceksin!
Kayıt Tarihi : 12.4.2007 13:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!