bir ritüeldir yazmak
kendini anlama yolunda.
simgelere yüklersin haykırışını
birileri duysun istersin sanki
bir aşinalık, duyguda,
paylaşılsın dilersin.
oysa herkes kendini dinler
her okuduğunda.
ve tek bir söz bir şifre olur bazen
can özü titrer kuytularda.
ve sözün açtığı kapıdan
sessizlik süzülür şifa adına.
Kayıt Tarihi : 2.2.2003 08:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!