Yazmak
Kendine bir kapı açmak,
Karanlık ve ürkütücü bir yola adım atmak.
Bilmediğim, anlamadığım –
sezemediğim ne varsa bana ait;
Kelime kelime söküp almak.
Her kelimede şaşırmak
Ya da bazen üstünü örtmeye,
gizlemeye çalışmak.
Kimden? !
Cevabı yok.
Yazmak
Akmak – usul usul,
Telaşsız, bilge bir nehir gibi
Karışıp denizlere bir gün,
Dalga dalga kabarmak.
Dönmek gibi kendi kendine,
Sarmak gibi kendi kendini,
Tutunmak gibi bir ucundan,
Kayıp giden anlama.
Yazmak
Aşksız yaşamaya alışmış, memur bir kalbe,
Sert bir tokat dünya güzelinin elinden.
Ve yanağını uzatmak, Tanrının tokadına,
Yeniden ve yeniden.
Yazmak
Mehteran adımlarıyla yürümek
Hayal ile gerçek arasında
Patikalardan bile uzak yollar açmak
Hiç gidilmemiş kara ormanların içinden.
Kaybolmak kendi içinde
Ve geri bakmadan ilerlemek;
Noktaya kadar.
●
Kayıt Tarihi : 18.5.2006 13:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Karakuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/18/yazmak-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!