diyeceksin ne bu hal nedir bu suskunluğun
çoluk çocuk evdedir bozar diye yazmadım
oysa çölde kum gibi bilirsin susuzluğum
beyamca evdedirde kızar diye yazmadım
mutfaktan ses geliyor vurursun tencereye
simanın yansıması vuruyor pencereye
sığdırırdımda seni binbir türlü heceye
duyan bin bir kulp takar uzar diye yazmadım
bittimi sanıyorsun kağıt ile kalemim
ben sende yaşıyorum bambaşka alemdeyim.
gönlüne kurulmuşum ben o meyhanedeyim.bir gün yüreğim yanına sızar diye yazmadım.
sende gördüm cennetin yansıması bu dedim.
sana versim gönlümü ömrümü sana verdim.
dünyaya yine gelsem yine böyle severdim..
şimdilik geri durdum azar diye yazmadım.
yazmıyorsam altında bir bahane arama .
sen derdime dermansın kapanmayan yarama
güneş gibi girdin bahtımdaki karaya.
yüreğim suskunluğu umar diye yazmadım
Kayıt Tarihi : 22.11.2018 09:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!